Ядахдаа зүгээр л урагш алхаж үзэгдвэл 
Тэнэгээ нууж чадах юм шиг 
Яах вэ дээ сэтгэл минь ерийн энэ өдрүүдэд
Сөхөрч байх шиг байна
Үрлэн улаан жимсгэнэ над хүртээх гэж
Холын холоос нисэн ирсэн шувуухайнаас
Үнэний тунгалаг жимс авчирсан уу гэж
Урмыг нь хугалдагтаа гэмшиж байна!
Хүний дотор хоригдсон жигүүртэн хэмээн
Өөртөө итгүүлээд гэгэлзэн явсан
Хөөрхийлөлтэй залуу нас минь
Хорин таваар эцэслэж байна!
Тэгж бодоод толгой цэхлэн
Хүн шиг амьдаръя гэж тангараглавч
Тэнгэрийн үнэртэй цэнхэр өд
Арьсан дор дэлгэгдэх нь байна!

2018.01.15

Э.Б

Яруу найрагч хаана үхдэг вэ гэж надаас хэн асуув?

Яруу найрагч хаана үхдэг вэ гэж надаас хэн асуув? 
Ямархан гунигтай асуултыг үүрийн харанхуй зөөнөм! 
Төрөхдөө шүлэгчийн тавиланг хүртсэн атлаа 
Үхэхдээ хямдхан амьдрал дунд амьсгал татсан 
Хэн гэгч гомдолтой хүний сүнс
Хэнгэрэг сэтгэлийг хорстол шивнэнэм!

Харанхуйд бичсэн шүлэг

Харанхуйд бичсэн шүлэг 

Сэтгэлийн тэнгист балаг тарьсан 
Хуй салхи болчихов би! 
Сэлүүрээ гээчихээд төөрч явсан 
Далайчин эрийг залгичихав би! 
Гэм нүглээрээ би түүнийг зөөж 
Гэрэл гэгээнээс хулгайлан одов! 
Шувуу ч үгүй хоосон тэнгэрт нь 
Шуурга дэгдээж орхив би! 
Зүрхэнд минь амьд амьтан үзэгдэв гээд 
Зүдэрсэн эр намайг хайрлаж орхив! 
Салхи гэдэг үймүүлэхээс өөр 
Шидгүй шүү! гэж наминчлан гуйхад минь 
Сахиулсан тэнгэр юм уу чи гээд 
Тэр над руу инээмсэглэх болов! 
Жигүүр минь энэ байна гэж худал хэлээд 
Өргөстэй гараа атгуулчихав би! 
Жинхэнэ адислал энэ үү гээд 
Өөрийнхөө цусыг л үнсэв тэр! 

2015.08.23
 Э.Б

Уйт цүнхээл одоо л нэг уйлж байна

Ядам хурууг минь юу ч юм тас хазчих шиг

Янгинасан мэдрэмж нэгэнтээ төрсөн нь

Яруу найргаас холын хол нэгэн буйд газарт

Яагаад ч юм хэсэг цөлөгдсөнөөс болжээ

Надад зохихгүй

Надад зохихгүй балга дарс, манант хөндий
Зовлонт нүд, намагт нуурнаа,
Надаар хэлэгдэхгүй аймшигт үнэнүүд, жинхэнэ
Үнэн, цөхөрсөн үнэнүүд хөвөлдөж

Ой ухаандаа чи намайг амьдруулдаг

Ой ухаанд чинь би амьдардаг!

Өөр хүнд сэтгэлтэйг минь мэдсээр атал

Өөртөө намайг хадгалдаг чи

Хадгалуулж зүрхэлсэн би!

Ээж ээ,

Цас орж байна ээж ээ,

Хоёулаа аавын тухай ярих уу?

Цантай цонхон цаана

Инээмсэглээд л зогсож байгаа юм шиг

Санагдаад байна,

Тагтаа далавчиндаа дургүй

Тагтаа далавчиндаа дургүй

Би ч бас хөлөндөө дургүй
Тагтан дээрхи бидний яриа ингэж эхлэв
Дахиад хэзээ ч би хүний мөрөөдлөөр
Амьдрахгүй гэхэд минь
Тагтаа ч гэсэн бүр мөсөн
Хүн болохыг хүсдэг гэв!

Уран барималчын үхэл

Уран барималчын үхэл

Тэр үхэхдээ Шарль Бодлэрийн шүлгийг

Хамаг чангаараа хэлсэн гэдэг

Шивнэх төдий сонсогдсон нь

Үхэл түүнийг боочихсон учраас тэр

Салхин шувуу өрөөгөөр

Нисэн өнгөрөх шиг л болсон гэнэ лээ

Сацраг гэрлийн зүг тэр

Яруу найргаар үдүүлсэн гэнэ лээ!

Өмнөх бичлэгүүд

2015 оноос өмнөх бичлэгүүдийг 

www.septemberflower.blog.gogo.mn блогоос уншаарай! 

Э.Бүжинлхам