Харанхуйд бичсэн шүлэг

Харанхуйд бичсэн шүлэг 

Сэтгэлийн тэнгист балаг тарьсан 
Хуй салхи болчихов би! 
Сэлүүрээ гээчихээд төөрч явсан 
Далайчин эрийг залгичихав би! 
Гэм нүглээрээ би түүнийг зөөж 
Гэрэл гэгээнээс хулгайлан одов! 
Шувуу ч үгүй хоосон тэнгэрт нь 
Шуурга дэгдээж орхив би! 
Зүрхэнд минь амьд амьтан үзэгдэв гээд 
Зүдэрсэн эр намайг хайрлаж орхив! 
Салхи гэдэг үймүүлэхээс өөр 
Шидгүй шүү! гэж наминчлан гуйхад минь 
Сахиулсан тэнгэр юм уу чи гээд 
Тэр над руу инээмсэглэх болов! 
Жигүүр минь энэ байна гэж худал хэлээд 
Өргөстэй гараа атгуулчихав би! 
Жинхэнэ адислал энэ үү гээд 
Өөрийнхөө цусыг л үнсэв тэр! 

2015.08.23
 Э.Б